این مطلب را در یکی از وبلاگ های مربوط به ازدواج دیدم.
ازدواج جایی است برای تو گفتن ها و خلق لحظه های ناب .ببین میتوانی خالق لحظه های ناب باشی .
امیدوارم این نوشتار در مجموع مفید و به واقعیتها نزدیک باشد هر چند ایده ال ها هم در آن
دیده شده است.
اگر ازدواج موقت و یا دایم بنابر آنچه شریعت میگوید؛ خوب و مستحب است و نه حتما ضروری ؛ پس این خود انسان است که برای خوب بودن و منافعی که ممکن است این ازدواجها برایش
داشته باشد ؛تصمیم میگیرد. بنابراین یک دولت یا سازمانی نمی تواند حکمی به خوب بودن
و ترویج فرضا ازدواج موقت برای همه بدهد. پر واضح است که دولتها همیشه اهداف و منویات خود را دنبال میکنند.
همینطور باید پذیرفت که جدای از ازدواجهایی که با عشق و شناخت خوب از یکدیگر و با مسئولیت و دیانت انجام می شوند ؛ بقیه ازدواجهایی بلقوه موقت هستند. ازدواجهایی که
به حکم اجبار و همرنگی با دیگران و یا صرفا به خاطر داشتن همسر انجام میشوند ؛ ماهیتی موقتی دارند. همینطور ازدواجهایی که فرد خوبی یا ضرورتی را در ازدواج عمیقا احساس نمیکند.
و نیز ازدواج افرادی که نمیتوانند رابطه متقابل به دلایل روانشناختی یا خودخواهی ها با دیگری
برقرار کنند. پس ازدواج دایم خود در معرض آسیب هاست تا چه رسد به ازدواج موقت.پس
ازدواج موقت برای کسانی که هنوز شناخت کافی از هم ندارند راه معقولی است ولی متاسفانه
باز افراد به بهانه از دست دادن کسی یا ناراحت شدن او از ذکر این واقعیت این راه معقول را
نمی پذیرند و دچار عواقب ناگوار آن می شوند.
همچنین باید توجه داشت که ازدواج موقت و دایم خودشان هدف نیستند ؛بلکه تسهیل کننده
و وسیله ای برای وصلی عظیم تر و در جهت رشد بیشتر در زندگی هستند.
در واقع دو نفر یگانه میشوند تا یگانگی عظیم تری را تجربه کنند.بنابراین فرد غیر از ازدواج دایم
که باید دقت بیشتری را بکار بندد چون صحبت از بسر بردن طولانی با فرد دیگری است به بقیه
رابطه یا روابطش میتواند با توجه به شرایطی که در آن قرار دارد در جهت اهداف خود نگاه کند.
بنابراین میزان دلبستگی ها و نوع روابط را هم خودش تعیین میکند .این را وقتی میپذیریم که
انسان را موجودی پویا و با حالات گوناگون روانی در موقعیت ها و شرایط خاص بدانیم.
بنابراین حتی موقعی که فرد بخصوص یک زن دنبال شریک زندگی برای خود می باشد و
میخواهد از مردها و مردهای اطرافش شناخت بیشتری کسب کند باید هنر مدیریت روابط را
هم داشته باشد و در خود تقویت کند.
بنابراین با این شرط که بدانیم فرد آگاه است و میداند که چه میکند و ضرورتی برای ازدواج دایم
در درون خود به دلایل شرایط خاص و سنی حس نمیکند به خاطر طبیعت خود و نیاز عمیقی
که برای ارضای جنسی در خود حس میکند ؛ ممکن است بخواهد این نیاز را رفع کند. بنابرای چون فرد آگاه است و هدف را این مساله قرار داده طبیعاتا موارد دیگر مثل روابط عاطفی به
حاشیه می روند. با این حال منطقی است که او دنبال شریک جنسی خوبی برای خود باشد
که به طبیعت او نزدیک باشد.در این حالت هم برای زن مهم است که مرد با چه انگیزه هایی
به او نزدیک می شود؛ اگر مطمئن شود که مرد مورد نظر شخصیت محترمی دارد ولی امکان ازدواج برای بدلیل شرایط مالی فراهم نیست ؛ میتواند این ازدواج را مفید و بی ضرر بداند.
چرا که هرچند روابط عاطفی در حاشیه هستند ولی با احترام متقابل و جذابیت هایی که شخصیت هر کدام برایشان دارد ممکن است این رابطه موقت هم برایشان پربرکت و در جهت
رشد باشد.در شرایط خاصی ممکن است به ازدواج دایم هم منجر شود.
چون اشتراک در طبیعت گرم جنسی و همین طور عشق و جاذبه جنسی از عوامل مهمی
است که دو نفر را به هم نزدیک میکند و فقط دو نفر باید ببینند در موارد دیگر اشتراک دارند
یا نه.
به نظر میاد که یک زن ممکن است که خود را آرام آرام و با شناختی که از یک مرذ پیدا میکند
و به مرکزش نزدیک میشود در جریان یک رابطه قرار دهد ؛با این که میداند موقتی است . ولی
چرا ممکن است اینگونه رفتار کند ؟ شاید برای قداستی که برای عشق قایل است و میبیند
این فرصت دیگر ممکن است برایش پیش نیاید. بنابراین دنبال هم کفوی برای خودش میگردد
که با اینکه میدان این رابطه موقتی است ولی قدر لحظه اکنون و این لحظات را میداند.
این هم نوعی ازدواج موقت است که حتی ممکن است دورادور باشد و به خاطر پرنگ بودن
عشق ؛ روابط جنسی در آن جایگاهی نداشته باشد.
به نظر میرسد که برخی مسایل بعد اجتماعی میگیرند و به صورت واقعیت های اجتماعی در
می آیند. مثل همسریابی که اکنون دیگر سنتی دیگر جوابگو نیست.
وجود زنان خیابانی ؛ زیاد شدن جوانانی که مشکلات مالی دارند و کار ثابت ندارند.
وجود جوانانی که حتی یک بار رابطه جنسی نداشته و برای آنها مثل چیزی مرموز میماند و
مهم شده.
حالت ایده ال این است که زنان خیابانی که وآنها که بر اساس طبیعتشان نیاز جنسی فراوان
دارند نظامند شوند و هر کس بتواند شریک جنسی خود را بدون عوارض و فشارهای روانی
پیدا کند.
اینها همه با این شرط است که انسانهای سالم و با احترام متقابل بتوانند مقابل هم قرار
گیرند.
منبع:
کتاب یک یکی
تالیف خانم رکسانا خوشابی